مطالعه سایش در چهار نوع تیغه خاک ورز قلمی

خاک ورز قلمی مهم ترین ماشین خاک ورزی برای حفظ رطوبت در زمین های دیمی است. تیغه قسمت اصلی آن است که عمل بریدن خاک را انجام می دهد. سایش مهم ترین عامل محدود کننده عمر و عملکرد تیغه های برش و سایر ابزارهای خاک ورزی است. انتخاب مواد تشکیل دهنده تیغه و عملیات حرارتی اهمیت زیادی بر مقاومت به سایش آن دارد. در کشور ایران با وجود اینکه استفاده زیادی از این خاک ورز می شود و پیشرفت های زیادی در تولید کمی و کیفی این ماشین خاک ورز شده است ولی هنوز نگاه جدی به تولید این قطعه حساس خاک ورز نشده است و تیغه های داخل مناسب با خاک و شرایط موجود در کشور نمی باشند و تیغه های مرغوب بازار اغلب وارداتی هستند. هدف این پژوهش مقایسه سایش تیغه های خاک ورز به روش کاهش وزن و پردازش تصویر و همچنین بررسی خصوصیات سایشی و متالورژیکی سه نوع از تیغه های وارداتی از کشورهای آلمان)دو نوع تیغه مختلف( و برزیل و یک نوع داخلی به منظور استفاده از بهترین آن ها در داخل کشور و الگوبرداری از آن برای ساخت و تولید بود؛ ترکیب شیمیایی، ریزساختار و سختی هر چهارنوع تیغه به ترتیب به روش کوانتومتری، متالوگرافی و آزمون سختی برینل تعیین شد. عملیات شخم در دو مرحله 1 هکتار( در هشت مرحله در خرداد ماه 9919 در دو / 4 کیلومتری، و در مجموع 4 کیلومتر)معادل 6 زمین با بافت رسی شنی که یکی دارای حدود 9 درصد سنگریزه و دیگری شامل 93 93 درصد - - 0 درصد انجام شد. در هر مرحله سایش تیغه ها با هر دو روش کاهش وزن - /3 3/ سنگریزه در رطوبت 3 و پردازش تصویر تعیین گردید. نتایج نشان داد تیغه های آلمانی نوع اول)قرمز رنگ( با سختی bhn 903 و ریز ساختار کاربید و مارتنزیت تمپر شده دارای مقاومت به سایش بهتری بود و برای الگوبرداری و ساخت تیغه خاک ورز قلمی در داخل کشور معرفی شد و همچنین ضریب تبیین روابط رگرسیون خطی بین روش کاهش وزن و پردازش تصویر برای تعیین سایش در تیغه های مختلف بین 4/6 4/1 تعیین شد.